لاف سر پنجگی و دعوی مردی بگذار عاجز نفس فرومایه چه مردی چه زنی
گرت از دست بر آید دهنی شیرین کن مردی آن نیست که مشتی بزنی بر دهنی
سعدی
گرت خود بر درد پیشانی پیل نه مردست آن که در وی مردمی نیست
بنی آدم سرشت از خاک دارد اگر خاکی نباشی آدمی نیست