توبه فرمایان

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند                چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند 

مشکلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس                    توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کنند! 

گوئیا باور نمی دارند روز داوری                                    کاین همه قلب و دغل در کار داور می کنند 

یا رب این نو دولتان را با خر خودشان نشان                  کاین همه ناز از غلام ترک و استر می کنند 

ای گدای خانقه برجه که در دیر مغان                            می دهند آبی که دلها را توانگر می کنند 

حسن بی پایان او چندان که عاشق می کشد              زمره دیگر به عشق از غیب سر بر می کنند 

بر در میخانه عشق ای ملک تسبیح گوی                     کاندر آنجا طینت آدم مخمر می کنند 

صبحدم از عرش میامد خروشی عقل گفت 

قدسیان گویی که شعر حافظ از بر می کنند