وقتی چشمانم سنگین می شود و رو به آسمان نگاه می کنم همه چیز را مه آلوده می بینم، ولی می دانم آنهایی که آن طرف مه آلودگی را می بینند، آسمانشان همیشه شفاف است. باید یاد گرفت که این گونه بود. سر را کمی بتوان بالا برد تا حقیقت را دید.
اگر کسی امروز تو را نا به جا زد و از این که تو را شکسته احساس غرور کرد، بدان که آن طرف آلودگی، کسی هست که زخمان تو را التیام خواهد داد.
اگر امروز کسی تو را می گریاند، فردا کسی تو را مست خنده خواهد کرد...
آن طرف تر کسی دستان تو را خواهد گرفت...
و خوشبختی دیر یا زود ازآن تو خواهد شد.
پس امیدوار باش...
چقد الان به یه همچین نوشته ی امید دهنده ای نیاز داشتم! مرسی شهره
آن طرف تر کسی دستان تو را خواهد گرفت . . .
سکوت